بررسی تأثیر مراقبت آغوشی مادر و نوزاد بر روی پیامدهای نوزادی در نوزاد نارس

مقدمه: یکی از بهترین و مؤثرترین راه ها برای جلوگیری از آسیب ها و صدمات ناشی از بستری شدن نوزاد نارس، درگیر شدن فعال والدین در مراقبت از نوزاد می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مراقبت آغوشی مادر و نوزاد بر روی پیامدهای نوزادی در نوزادان نارس در بیمارستان کوثر انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقایسه ای (مورد-شاهدی) بر روی 400 زن نخست زای دارای نوزاد نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان کوثر شهر قزوین در سال 93-1392 انجام شد. نمونه گیری به روش آسان بود. نمونه ها به دو گروه 200 تایی دارای مراقبت هم آغوشی و گروه غیر مراقبت هم آغوشی تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیست محقق ساخته شامل اطلاعات فردی مادر و پیامدهای نوزادی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای دو، تی مستقل و مدل لجستیک رگرسیون استفاده شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که پیامدهای نوزادی مانند وزنگی ای نوزاد، تعداد دفعات شیردهی، طول مدت بستری نوزاد، بستری مجدد، نیاز به انکوباتور و اکسیژن کمکی، بروز عفونت بیمارستانی و بروز زردی و افت قند خون در گروه مورد به طور معنی داری پایین تر بود؛ اما بین بروز خونریزی داخل بطنی و بروز سندرم زجر تنفسی نوزاد در افراد بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین متغیرهای مادری و پیامدهای نوزادی در گروه مورد ارتباط معنی داری یافت شد. نتیجه گیری: مراقبت هم آغوشی مادر و نوزاد دارای اثرات مثبتی بر روی پیامدهای نوزادی هست؛ بنابراین حمایت و افزایش آگاهی مادران دارای نوزاد نارس در راستای اجرای این نوع مراقبت ها می تواند از عوارض نوزادی بکاهد. همچنین در کاهش هزینه های درمانی مؤثر باشد.